Szkoła Podstawowa nr 5 im. Henryka Sienkiewicza

Jak kochać i wymagać?

 

„Rodzice chyba zapomnieli, iż dzieci bardziej niż czegokolwiek innego potrzebują zasad życia, które jasno ustalają, co jest dobre, a co złe.” 

R. Coles, 1997

 

Prawidłowa relacja między dorosłym a dzieckiem powinna łączyć w sobie dwa aspekty: miłość, akceptację, szacunek oraz granice, normy, wymagania.

Dzieci potrzebują jasno wytyczonych granic, żeby nauczyć się wybierać między dobrem a złem. Aby to osiągnąć należy:

  • Mówić o zachowaniu dziecka, a nie o jego postawie, uczuciach lub wartościach np.    rozmawiam, stukanie mi przeszkadza.
  • Zwracać się bezpośrednio i konkretnie np. wróć na kolację o wpół do siódmej.
  • Dokładnie określać konsekwencje np. rowerem możesz jeździć po chodniku lub na podwórku, w przeciwnym razie schowam go do garażu.
  • Popierać słowa działaniem: Nie ma zabawy, dopóki nie wyjdziesz z psem.
  • Mówić stanowczo, ale nie podnosić głosu.

Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami?

Wszystkie stany emocjonalne można zaakceptować ale pewne działania należy ograniczać.

Dzieci potrzebują, aby ich uczucia były akceptowane i doceniane. Żeby dziecko mogło sobie poradzić z własnymi uczuciami należy:

  • Słuchać go spokojnie i z uwagą.
  • Akceptować jego uczucia słowami np.: Och, mmmm, rozumiem.
  • Określać własne odczucia np.: Jestem zdenerwowany.
  • Zmieniać pragnienia dziecka w fantazję np.: Pragnę wyczarować dla ciebie piękną pogodę.
  • Ograniczać działania niepożądane np.: Widzę, jak jesteś zły na brata. Powiedz mu, co chcesz słowami, nie pięściami.

Jak zachęcać dziecko do współpracy?

W porozumiewaniu się z dzieckiem najważniejszy jest sposób przekazywania poleceń, próśb, informacji. Jeśli robimy to właściwie, współpracę dziecka mamy zapewnioną.

Aby zachęcić dziecko do współpracy należy:

  • Opisać, co się widzi, lub przedstawić problem np.: Na stole w kuchni leżą Twoje zabawki.
  • Udzielać informacji np.: Te zabawki są w niewłaściwym miejscu i mi przeszkadzają.
  • Opisać swoje uczucia np.: Jestem zdenerwowana/y bo nie lubię, gdy nie sprzątasz swoich zabawek.                            

                                                                                                                   Opracowała: pedagog Teresa Zarzeczna